Predsjednik Odbora za zaštitu prava Srba u Federaciji BiH  Đorđe Radanović izjavio je da je sarajevsko naselje Grbavica, koje je bilo pod opsadom od 1992. do 1995. godine, bolna rana srpskog naroda.

“Grbavica je od 1992. godine bila sa svih strana opkoljena muslimanskom teritorijom. LJudi sa Grbavice su imali samo jedan izlaz, a to je bilo preko Vraca da bi mogli da dođu do Pala”-rekao je Radanović.

On je istakao da je “Grbavica bila pakao tokom tri i po godine rata”.

“Ako je postojalo najgore mjesto za život na svijetu od 1992. do 1995. godine to je bila Grbavica, gdje su snajperima ubijana i djeca”- rekao je Radanović.

On kaže da su, osim Grbavice, pod opsadom bili i Ilijaš, Vogošća, Ilidža i Hadžići, jer su ove četiri srpske opštine imale samo jedan izlaz na srpsku teritoriju.

Radanović dodaje da su pod opsadom bili i Nedžarići.

On je naveo da je na početku rata svaki narod ostao na svome u naseljima u kojima je bio većina, dodajući da su Srbi imali zemljište u i oko Sarajeva, dok je užio dio centra Sarajeva bio muslimanski.

“Zapadni dio Sarajeva je bio većinski srpski, a to su Ilijaš, dobar dio Ilidže, zatim Vogošća. Na oko 70 odsto teritorije opštine Stari Grad bila su većinski srpska naselja, a sa južnog dijela Vraca, Grbavica i današnje Istočno Novo Sarajevo. Tu su Srbi živjeli vijekovima”- rekao je Radanović.

On je istakao da je koncept da je Sarajevo bio grad pod opsadom neodrživ, jer je odnos snaga bio tri na prema jedan u korist Bošnjaka.

Radanović je rekao da su muslimani u Sarajevu tokom rata imali hranu od različitih donacija, gas im je nesmetano dostavljan, snabdijevanje vode je bilo uredno, a svu pomoć koju su dobijali u naoružanju su dobijali ilegalno, s obzirom da je na snazi bila zabrana uvoza oružja u BiH.

Izvor: SRNA