Njegovo visokopreosveštenstvo mitropolit budimljansko-nikšićki Metodije služio je danas Svetu arhijerejsku liturgiju povodom praznika Svetog sveštenomučenika Petra Dabrobosanskog, krsne slave grada Istočno Sarajevo i crkve u Vojkovićima, posvećene ovom svetitelju.

Vladika Metodije zahvalio je Njegovom visokopreosveštenstvu mitropolitu dabrobosanskom Hrizostomu, koji mu je pružio mogućnost da služi u rodnom gradu, sa svojim narodom, na tako važan dan kao što je krsna slava Istočnog Sarajeva.

Mitropolit Metodije je u besjedi okupljenom vjernom narodu naglasio da mu je posebno drago što, osim čelnih ljudi grada i opština iz sastava Istočnog Sarajeva, današnjoj liturgiji prisustvuju i predstavnici opština i gradova, među kojima i oni iz Crne Gore.

“To još jednom pokazuje da ne postoje one nametnute granice kojima vijekovima pokušavaju da srpski vjerni narod dezintegrišu i podijele na razne strane, pa i da ga biološki zatru. Time žele da ugroze naš opstanak na ovim prostorima, koji su uvijek bili ugrožavani”- istakao je vladika Metodije.

Prema mitropolitovim riječima, srpski narod nikada u istoriji svog postojanja nije bio nagrađen dobrim susjedima koji su dobro mislili i željeli u miru da žive, koliko god neke napredne zemlje govorile o toleranciji i demokratiji.

Mitropolit budimljansko-nikšićki je istakao da je za srpski narod manje bitno gdje je tijelo Svetog Petra Dabrobosanskog, kojeg su ustaše mučki ubile, već da je njegova duša prosijala i vinula se na nebo, a da njegove molitve griju Srbe.

Tokom današnje liturgije, vladici Metodiju je uručen dar mitropolita Hrizostoma – panagija, dok je mitropolit budimljansko-nikšićki bratstvu Hrama Svetog sveštenomučenika Petra Dabrobosanskog u Vojkovićima darovao ikonu Svetog Vasilija Ostroškog.

Za nesebičnu podršku uređenju ovog hrama uručene su gramate brojnim pojedincima, među kojima i gradonačelniku Istočnog Sarajeva Ljubiši Ćosiću, načelniku opštine Istočna Ilidža Marinku Božoviću, ministru spoljne trgovine i ekonomskih odnosa u Savjetu ministara Staši Košarcu i direktoru Bolnice “Srbija” Nebojši Šešliji.

Ćosić je rekao novinarima nakon liturgije da se krsna slava grada obilježava onako kako njegovi građani i zaslužuju.

“Proteklih dana smo imali brojne svečanosti i sve su protekle u divnoj atmosferi, koju je obilježila velika posjećenost. Ovo je prilika da svim našim sugrađanima čestitamo slavu. Nakon nastanka ovog grada Sveti Petar Dabrobosanski je postao i zaštitnik našeg grada, koji mu i pomaže da se razvija i raste”- naveo je Ćosić.

Ćosić je izrazio zadovoljstvo što obilježavanju slave i Dana Istočnog Sarajeva prisustvuju i brojni prijatelji iz Srbije, Crne Gore i Rusije.

Sveštenomučenik Petar /Zimonjić/, mitropolit dabrobosanski, sin je vojvode i sveštenika Bogdana Zimonjića, a rođen je u Grahovu 24. juna 1866. godine.

Monaški postrig primio je 6. septembra 1895. godine. Za episkopa zahumsko-hercegovačkog hirotonisan je i ustoličen u Mostaru 9. juna 1903. godine.

Poslije odlaska u mirovinu mitropolita dabrobosanskog Evgenija postavljen je kraljevskim ukazom od 7. novembra 1920. godine za mitropolita ove eparhije.

Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve izabrao je Petra za mitropolita dabrobosanskog sa sjedištem u Sarajevu, a zvanično je na taj položaj, prema tadašnjoj crkvenopravnoj praksi, postavljen ukazom kralja od 7. novembra 1920. godine.

U Sarajevu je brzo postao omiljen među narodom. Stekao je ugled i poštovanje i kod Hrvata i kod muslimana.

Za njegovo vrijeme u Mitropoliji dabrobosanskoj podignuti su i osveštani hramovi u Kaknju, Brezi, Mokrom kod Pala, Hadžićima, Turbetu i Kiseljaku, crkvena zvona u Rudom, u novosagrađenoj crkvi u Brezi, crkveni toranj u Bugojnu, zvona i kapela u Osojnici kod Zenice.

Pred rat, u Novom Sarajevu podignut je Hram Preobraženja Gospodnjeg, koji je 8. septembra 1940. godine osveštao tadašnji patrijarh srpski Gavrilo, uz sasluženje mitropolita Petra, vladike žičkog Nikolaja i drugih srpskih arhijereja.

Prema podacima iz 1935. godine, Eparhija je imala 81 crkvu i kapelu.

Po izbijanju Drugog svjetskog rata, mitropolitu Petru savjetovano je da se skloni u Srbiju ili Crnu Goru, ali je to odbio, uz objašnjenje da je narodni pastir, da ga veže dužnost i da želi da dijeli i dobro i zlo sa narodom.

Petar Dabrobosanski dosljedno je branio pravoslavnu vjeru i srpsko pismo pred njemačkim Gestapoom. U tom bezočnom napadu, posebno zabrani upotrebe ćirilice, odlučnu ulogu imao je rimokatolički sveštenik Božidar Bralo, ustaški povjerenik za BiH.

Mitropolit Petar uhapšen je 12. maja 1941. godine i zatočen u zatvor “Beledija”, a 15. maja iste godine otpremljen je u zagrebački ustaški logor Kerestinec, gdje je obrijan i oduzeta su mu sva episkopska obilježja.

Prema jednoj verziji, Sveti Petar Dabrobosanski ubijen je u Jasenovcu, gdje je bačen u užarenu peć za pečenje cigle, a, prema drugoj, odveden je u Gospić, a onda sa još 55 pravoslavnih sveštenika bačen u jamu Jadovno na Velebitu.

Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve proglasio je 1998. godine mitropolita dabrobosanskog Petra za sveštenomučenika.