Porodica, saborci i predstavnici državnih institucija danas su na mjesnom groblju u Grlici u Istočnoj Ilidži, polaganjem cvijeća, paljenjem svijeća i pomenom odali počast Radmili i Radenku Galinac, prvim žrtvama NATO bombardovanja Republike Srpske.

Brat i sestra, Radenko i Radmila stradali su na današnji dan 1995. godine u zločinu bez kazne – „Namjerna sila“, kako su NATO saveznici nazvali operaciju bombardovanja Srba 1995. godine.

Potom je služen parastos u Hramu Svetog sveštenomučenika Petra Dabrobosanskog u Vojkovićima za sve poginule Srbe u NATO agresiji na Republiku Srpsku.

Mirjana Galinac majka prvih civilnih žrtava NATO agresije Radenka i Radmile Galinac, istakla je da je strašno troje djece izgubiti u 15 dana.

“Teško mi je kad sam vidjela šta se desilo sa mojom djecom. Nemam snage ni da pričam, iz godine u godinu mi je sve teže” – rekla je Galinac.

Zora Vuković, majka Borisa Vukovića koji je poginuo tokom NATO bombardovanja na releju na teritoriji Mrkonjić Grada, na obilježavanje dolazi iz Banjaluke svake godine.

“Bol koju osjećam se ne može opisati. Boris je bio student Elektrotehničkog fakulteta Univerziteta u Banjaluci, imao je djevojku koju je planirao da oženi i koja je bila trudna. Nekako sam uspjela preživjeti zahvaljujući snahi i unuci, koja se rodila 1996. godine” – rekla je ona.

Zamjenik predsjedavajuće Savjeta ministara Staša Košarac naveo je da je sa pokojnim Radenkom Galincem bio saborac u četi Vojne policije Treće sarajevske brigade, te da je ujutro 9. septembra 1995. godine bio sa njim.

“U kasnim satima dobili smo informaciju da je NATO bombardovao most u Ljubini u opštini Vogošća i da ima povrijeđenih. Tada nismo znali šta se dešava, ali kada smo došli na lice mjesta vidjeli smo šta je. Radenko i njegova sestra Radmila bili su na putu za Blažuj, kao i komandir stanice Vojne policije Borislav Kondić koji je bio teže ranjen” – podsjetio je Košarac i dodao da su odmah organizovane ekipe za davanje krvi, ali da su po dolasku u Blažuj dobili informaciju da je Radmila preminula, a da se Radenku bore za život.

Nakon bombardovanja mosta, dodao je Košarac, NATO je primijetio vozilo sa upaljenim svjetlima, vratio se i ispustio bombe na civilne ciljeve, djecu i nejač, što potvrđuje zločinačke namjere NATO-a prema Republici Srpskoj.

“Danas veliki broj ljudi iz Hadžića, Vogošće i drugih krajeva gdje je NATO bombardovao ima zdravstvene probleme. To im je i bila namjera – da naprave trajan problem srpskom narodu u Republici Srpskoj” – rekao je Košarac, te ocijenio da gađanje civilnog stanovništva bombama sa osiromašenim uranijumom predstavlja genocid.

Državni sekretar u Ministarstvu za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Srbije Nikola Vukelić poručio je da je srpski narod jedinstven i kada je jedan njegov dio ugrožen i napadnut onda su napadnuti svi Srbi.

Kako je istakao, NATO je izvrio agresiju na Srpsku 1995. godine, da bi potom, nakon nepune četiri godine, još žešće bombardovao Srbiju.

“Menja se drastično odnos snaga u svetu i mi smo ubeđeni da dolaze bolji dani za srpski narod i da će srpski narod, koji je proživeo toliko nepravde, dočekati svoju pravdu, da će sačuvati Republiku Srpsku, jer se pokazalo da je Srpska jedini garant opstanku srpskog naroda na ovim prostorima” – rekao je Vukelić.

Boško Jugović, predsjednik Skupštine grada Istočno Sarajevo, naglasio je koliko je važna kultura sjećanja, kako bi se od zaborava sačuvala prava istina.

“Narod ovih prostora nosio je posebnu odgovornost, prvo tokom rata, a i nakon Dejtonskog sporazuma. Iako je odbranio svaki pedalj zemlje, Dejtonskim sporazumom određene opštine naknadno su pripale Federaciji. Kasnije, taj narod je ovdje stvorio Srpsko, a sada Istočno Sarajevo – grad ponosa i grad prkosa” – rekao je Jugović.

Boško Tomić, izaslanik srpskog člana Predsjedništva BiH, podsjetio je da je u odbrani Republike Srpske sa ovih prostora 46 vojnika i sedam civila položilo svoje živote.

“Tu nepravdu će vjerovatno jednog dana Srbi morati ispraviti, ali ponosni smo na činjenicu da nismo ni jednog pedlja teritorije Republike Srpske izgubili na ovim prostorima. Pored boraca u rovovima, ovaj grad su branicli i civili” – rekao je Tomić.

Prema njegovim riječima, 10.000 tona eksploziva koje je NATO sručio na prostor Republike Srpske govori o tome da je ova vojno-politička zločinačka organizacija imala potrebu da uništi Republiku Srpsku, kao i o genocidnim namjerama prema srpskom narodu.

Načelnik opštine Istočna Ilidža Marinko Božović istakao je da je veliki broj žrtava i događaja Odbrambeno-otadžbinskog rata upamćen na području tadašnje Srpske, današnje Istočne Ilidže.

“Od posljedica bombardovanja stradali su mnogi srpski vojnici i civili, kao i prve žrtve Radenko i Radmila” – rekao je on.

Prema Božovićevim riječima, mnogo zločina u Odbrambeno-otadžbinskom ratu je prošlo bez kazne.

“Ovo je jedan od njih. U narednom periodu, moramo da budemo mudri i pametni, te da na buduće generacije prenesemo sve ono što se dešavalo i sa ponosom napominjemo na herojsku borbu Vojnika Republike Srpske, civila i svih onih koji su odbranili Srpsko Sarajevo, koje je poslije 1995. godine u najvećem dijelu pripalo Federaciji” – rekao je on.

Koordinator boračkih organizacija Sarajevsko-romanijske regije Goran Šehovac izjavio je da je prema srpskom narodu i vojsci počinjen veliki zločin koji se nikada neće zaboraviti, a ni oprostiti.

“Najžalosnije je što i danas, nakon trideset godina, oni slave navodno oslobađanje Sarajeva i nekih krajeva oko Sarajeva. Nećemo vam oprostiti sve one vojnike i civile što ste pobili. Nećemo oprostiti našu malu djecu, ni one koji su oboljeli i boluju od osiromašenog uranijuma koja je Evropska zajednica zajedno sa NATO alijansom bacila na ove prostore” – rekao je Šehovac.

On je naveo da je sramotno što do sada još uvijek niko nije odgovarao za ove zločine.

“Još uvijek niko nije osuđen kada je u pitanju agresija i kada je u pitanju sve što su oni učinili u Republici Srpskoj” – poručio je Šehovac.

Ovaj datum podsjeća na jedan od najtežih perioda u novijoj istoriji srpskog naroda, kada je tokom operacije “Namjerna sila” NATO avijacija, predvođena SAD, bombardovala vojne i civilne ciljeve širom Republike Srpske.

NATO snage su tokom šesnaest dana bombardovanja na teritoriju Republike Srpske izbacile više od 1.000 bombi, među kojima i rakete tipa “tomahavk”, ukupne težine oko 10.000 tona eksploziva.

Osim toga, korištena je i municija sa osiromašenim uranijumom, čije posljedice stanovništvo osjeća i danas.

Dan sjećanja na žrtve NATO agresije prilika je da se podsjeti na stradanje civila i vojnika, kao i na činjenicu da za ove zločine niko do danas nije odgovarao, ali i da se poruči da se kultura pamćenja mora njegovati kao trajno upozorenje budućim generacijama.

Obilježavanje ovog datuma održava se u organizaciji Odbora Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova.

Inicijativa za obilježavanje Dana sjećanja na žrtve NATO bombardovanja pokrenuta je u Andrićgradu 26. avgusta 2018. godine na prijedlog Novinske agencije Republike Srpske.

Izvor: SRNA